وحدت حوزه و دانشگاه براي بقاء و بالندگي انقلاب اسلامي ايران امري حياتي است

خبرگزاری آریا-مدیر حوزه‌های علمیه در پیامی به مناسبت 27 آذر سالروز وحدت حوزه و دانشگاه گفت:حوزه و دانشگاه باید با تمسک به قرآن کریم و سنت پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) و ائمة معصومین (علیهم السلام) نرم افزار علمی حرکت به سمت این اهداف بزرگ و مقدس را فراهم و در این راه به صورت هماهنگ با هم و مکمل یکدیگر اقدام کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش خبرگزاری آریا، آیت الله علیرضا اعرافی در پیامی به مناسبت 27 آذر با تبریک سالروز وحدت حوزه و دانشگاه که یادآور شهادت شهید آیت الله مفتح است به همه اهالی علم و اندیشه در حوزه و دانشگاه آورده است:
باسمه تعالی
«وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا»
27 آذر ماه سال 1358 روز شهادت عالم مجاهد آیت الله دکتر محمد مفتح از پیشگامان اندیشه وحدت حوزه و دانشگاه، به دست گروهک تروریستی فرقان در دانشکده الهیات دانشگاه تهران است. بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) در سال 1358 با اعلام این روز به عنوان روز وحدت حوزه و دانشگاه نقشه دشمنان اسلام و انقلاب برای تعارض و تقابل این دو نهاد علمی مهم و اثرگذار را خنثی نمود و از این طریق تهدید را تبدیل به فرصت کرد.
اکنون 43 سال از این روز میگذرد و هر سال این روز را گرامی می‌داریم و بر این وحدت تأکید می‌کنیم. در طول این مدت درباره مفهوم وحدت، ضرورت آن، ابعاد، راهبردها، سیاست‌ها و برنامه‌های وحدت این دو نهاد علمی بحث‌های زیادی صورت گرفته و مقالات علمی متعددی نوشته شده و اقداماتی نیز برای تحقق آن صورت گرفته است، ولی به نظر می¬رسد، هنوز به آرمان والای وحدت دست نیافته¬ایم و نتوانستیم این شعار به گفتمان اصلی حوزه و دانشگاه تبدیل نشده است.
بی تردید یکی از معانی اصلی وحدت این دو نهاد، وحدت در اهداف است. هدف غایی این دو نهاد علمی باید اقامه دین و امتداد بخشی به توحید در همه عرصه‌های زندگی و در ابعاد فردی و اجتماعی و در راستای انسان سازی، جامعه پردازی، نظام سازی و ساخت تمدن نوین اسلامی باشد. در یک کلام هدف غایی باید زمینه سازی برای طلوع خورشید ولایت عظمی (ارواحنا فداه) باشد.
حوزه و دانشگاه باید با تمسک به قرآن کریم و سنت پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) و ائمة معصومین (علیهم السلام) نرم افزار علمی حرکت به سمت این اهداف بزرگ و مقدس را فراهم کرده و در این راه به صورت هماهنگ با هم و مکمل یکدیگر اقدام کنند.
حرکت هماهنگ و تأثیر گذار به سوی این هدف بزرگ و مقدس مستلزم تحولات اساسی و عمیق در محتوای علمی و نظامات پژوهشی، آموزشی و تربیتی این دو نهاد مقدس است.
محتوای علمی در هر دو نهاد باید از طریق بسط توحید و در جهت تحقق این هدف عظیم باشد. از سویی حوزه‌های علمیه باید با تحفظ بر روش اجتهاد جواهری معارف دینی لازم برای این حرکت عظیم را از منابع اصیل و معتبر اسلامی (کتاب و سنت و عقل) استنباط  و مبانی بینشی و اصول ارزشی و نظامات فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی اسلام را استنباط کرده و در اختیار اهل دانش قراردهند و از سوی دیگر دانشگاه باید مبتنی بر مبانی، اصول و ارزش‌های اسلامی در علوم مهندسی، تجربی، انسانی و اجتماعی نظریه پردازی کرده و راه‌های اقامه و تحقق، آموزه‌ها و احکام اسلام عزیز را در عرصه‌های مختلف زندگی بیابد و راهبرد‌ها و سیاست‌های آن را ارائه دهد.
بدین منظور دانشگاه‌ها باید در حرکتی مستمر و بلند مدت از دانش‌های مبتنی بر اندیشه جدایی علم و دین و اصالت ماده و تجربه به دانش‌های مبتنی بر مبانی و اصول و ارزش‌های عقلانی-وحیانی و تجارب بشری مستند به آن دو حرکت کنند و متناسب با آن نظامات پژوهشی و آموزشی خود را متحول سازند.
حوزه‌های علمیه نیز باید با پافشاری بر روش اجتهاد و سنت‌های عریق و قویم علمی خود، در حرکتی بلند مدت، علوم توحیدی خود را برای پاسخ به نیاز‌های این حرکت عظیم امتداد دهند و به تناسب آن نظامات آموزشی و پژوهشی خود را متحول سازند.
البته این حرکت در حوزه‌های علمیه از ابتدای انقلاب اسلامی ایران آغاز شده و در دهة اخیر شدت گرفته است و به موفقیت‌های چشمگیری در این باره دست یافته است گرچه تا رسیدن به نقطه مطلوب راه زیادی در پیش داریم.
تردیدی نیست که این حرکت عظیم باید توسط عالمان مخلص و مجاهد و دانشمندان مهذب و متقی محقق شود و لذا باید نظام آموزشی و پژوهشی این دو نهاد مقدس با نظام تربیتی و فرهنگی مبتنی بر تقوا همراه شود تا خروجی آن دانشمندان، دانش پژوه مخلص و مجاهدی باشند که در راه خدا سر از پا نمی‌شناسند.
این امر مستلزم آن است که نظام‌های تربیتی و فرهنگی در جهت تبلور هر چه بیشتر این اصل راهبردی متحول شوند.
حوزه‌های علمیه از ابتدا بر همین اساس تأسیس شده اند و لذا در طول تاریخ عالمان مجاهد بزرگی از این حوزه‌ها برخاستند، عالمانی که با اندیشه، قلم، قدم و خون خود اسلام را حفظ کردند و منشأ تحولات عظیمی در زمان خود شدند. در ادامه نیز حوزه‌های مبارکة علمیه همواره باید بر این امر تحفظ کنند و نظام فرهنگی و تربیتی خود را در جهت تقویت بنیان‌های تقوا، روز به روز ارتقا بخشند.
وحدت حوزه و دانشگاه از این لایه‌های عمیق باید شروع شود و به لایه‌هایی از قبیل تعامل در استحکام عقائد و ارزش‌های اسلامی و تبادل استاد، دانشجو و طلبه، انجام پژوهش‌ها و برگزاری دوره‌های آموزشی و نشست‌ها و همایش‌های مشترک و امثال این امور ادامه یابد.
این وحدت برای بقاء و بالندگی انقلاب اسلامی ایران و حرکت در راستای ساخت تمدن نوین اسلامی و جامعة منتظر ظهور حضرت، ولی عصر ارواحنا لتراب مقدمه الفداء امری حیاتی است و دشمنان اسلام و انقلاب با درک این مهم از ابتدای انقلاب برای جدایی و تقابل این دو نهاد مقدس تلاش کرده اند. به ویژه اکنون که کشور مقدس جمهوری اسلامی ایران به پیشرفت‌های چشمگیری در عرصه‌های علم و فناوری‌های نوین، نایل شده و دشمن در جنگ ترکیبی همه جانبه با محوریت جنگ شناختی همه توان خود را برای مقابله با ایران اسلامی به کار گرفته است، این وحدت اهمیت و ضرورتی دو چندان یافته است.
از منظری دیگر همگرایی و هم افزایی و گفت و گوی حوزه و دانشگاه و طلبه و دانشجو و اساتید و پژوهشگران در این دو نهاد، نسبت به نخبگان و سرآمدان و اندیشه ورزان و از باب فکر و فرهنگ و گروه‌های مرجع مؤثر آرامش و در انسجام اجتماعی و بالندگی فرهنگی و استقلال اقتصادی و سیاسی کشور و در خدمت به ملت بزرگ ایران بسیار موثر است. تجربه‌های تاریخی بیش از یک سده اخیر در ایران و منطقه نشان داده است که تفاهم و تعامل نخبگان و هوشمندی و آگاهی عمیق آن‌ها مبدا تحولات مثبت و پراکندگی و گسست نخبگان و فرهیختگان و غفلت از آرمان‌های بزرگ ملی و اسلامی زیان‌های بزرگی برای کشور به بار آورده است و این تجربه‌ها و تجربه‌های بزرگ انقلاب اسلامی و رهنمود‌های امام راحل قدس سره و رهبری معظم مدظله العالی و بزرگان آگاه حوزه و دانشگاه راهنمای ما در این مسیر است. حوزه‌های علمیه، به ویژه حوزه علمیه قم در یکصدمین سال گشت باز تاسیس آن، با افتخار و احترام آمادگی خود را برای تحکم وحدت حوزه و دانشگاه و گفتگو و هم اندیشی و همگرایی حوزه و دانشگاه به منظور ارتقاء، تعمیق و گسترش دستاورد‌های انقلاب و ایران اسلامی و حل مشکلات موجود و حرکت به سمت آرمان‌های والای ملت رشید ایران اعلام می‌نمایم.
در پایان، سالروز وحدت حوزه و دانشگاه که یاد آور شهادت شهید آیت الله مفتح است به همه اهالی علم و اندیشه در حوزه و دانشگاه تبریک عرض میکنم و از خداوند متعال برای همه حوزویان و دانشگاهیان برای اعتلای میهن اسلامی و آرمان‌های انسانی و اسلامی، توفیقات روز افزون الهی را مسئلت دارم؛ و آخر دعوانا ان الحمدلله رب العالمین
علیرضا اعرافی
مدیر حوزه‌های علمیه
قم مقدسه

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: وحدت حوزه روز وحدت حوزه و دانشگاه حوزه های علمیه انقلاب اسلامی دو نهاد آیت الله حوزه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۴۲۵۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اسلامی‌سازی علوم انسانی امری ضروری است

به گزارش خبرنگار مهر، حجت‌الاسلام سیدرسول موسوی صبح یکشنبه در نشست «پیشینه‌شناسی رویکردهای اسلامی به علوم انسانی» اظهار کرد: یکی از مباحثی که در نظام جمهوری اسلامی مهم است، مباحث علوم انسانی است، به این معنا که علوم انسانی باید بومی شود و به تعبیر دقیق‌تر اسلامی‌سازی علوم انسانی یعنی نگاه ما به انسان یک نگاه معنوی و الهی باشد.

وی با بیان اینکه رویکرد کشورهای غربی به علوم انسانی غالباً اومانیستی و انسان‌محوری است. طبیعتاً هنگامی که اختلاف مبنایی حاصل شد، در شاخه‌ها و فروع نیز به طریق اولی اختلافاتی وجود دار.، تصریح کرد: در این زمینه تاکنون کتاب‌های زیادی در زمینه اسلامی ساز علوم انسانی نوشته شده است و دیدگاه‌ها و نظریه‌های زیادی در این زمینه وجود دارد اما در این میان باید مورد توجه باشد، روش شناسی است.

مدیر گروه و عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث مؤسسه آموزش عالی حوزوی علامه مجلسی (ره) با اشاره به ۲ دیدگاه در رابطه با اسلامی‌سازی علوم انسانی گفت: یک دیدگاه از منظر فلسفی بررسی می‌شود، یعنی از دانش و علم فلسفه به ویژه حکمت متعالیه که ملاصدرا آن را بنیان نهاده، برای اسلامی‌سازی علوم انسانی استفاده شود البته فارابی نیز از فیلسوفانی است که از او به عنوان مؤسس توسعه فلسفه به علوم اجتماعی و انسانی یاد می‌شود.

وی با بیان اینکه از آنجایی در یونان هم دیدگاهی اجتماعی نسبت به علوم انسانی وجود داشت و علوم انسانی دارای جایگاه بود؛ پس پیوندی میان فلسفه و دانسته‌های اجتماعی و علوم انسانی از ابتدا در یونان وجود داشته است، افزود: پس از ورود فلسفه به حوزه اسلامی توسط مسلمانان و فیلسوفانی همچون خواجه نصیرالدین طوسی، بوعلی سینا، فارابی و… نگاه به فلسفه چنین بود که بر علوم انسانی مسلط است.

حجت‌الاسلام موسوی با اشاره به اینکه استفاده از قرآن و سنت، روشی دیگر در رابطه با اسلامی‌سازی علوم انسانی است، اضافه کرد: پیشینه این روش نیز به مفسرینی باز می‌گردد که از نگاه قرآن و حدیث مطالبی را بیان کردند.

وی درخصوص طبقه‌بندی تفسیرهای قرآنی نیز گفت: یکی از این تفاسیر، تفسیرهای اجتماعی، تفاسیری هستند که به مردم، جامعه و نیازهای اجتماعی توجه دارند. تفاسیر عصری (زمانی) هم مسائل روز و مورد نیاز را بیان می‌کنند. دسته سوم نیز شامل تفاسیر موضوعی هستند که نیازهای جامعه را بر مبنای آیات قرآن پاسخ می‌دهند. یعنی موضوع از جامعه استخراج شده و براساس قرآن بررسی می‌شود. کتاب «سنت‌های تاریخ در قرآن» از شهید سید محمد باقر صدر نیز در راستای تفسیر موضوعی است.

مدیر گروه و عضو هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث مؤسسه آموزش عالی حوزوی علامه مجلسی (ره) اضافه کرد: در بحث اسلامی‌سازی علوم انسانی، چه با روش فلسفی و استفاده از ایده‌های فیلسوفان و چه با روش تفسیری، منابع و پیشینه متعددی وجود دارد.

وی با تقسیم تفسیر موضوعی به دو نوع درون قرآنی و برون قرآنی گفت: منظور از تفسیر موضوعی درون قرآنی آن است که موضوع در قرآن وجود دارد و تفسیر موضوعی برون قرآنی به مسائل روز و دانش‌های بشری اشاره دارد.

حجت‌الاسلام موسوی در خصوص کارکردهای خانواده در زمینه اسلامی سازی علوم انسانی ابراز کرد: پیدایش کارکردهای خانواده در غرب مطرح شد و کتاب‌های متعددی نیز در این رابطه نوشته‌اند. به طور کلی ۲ شاخه و مکتب فکری در تمام عرصه‌ها میان غربیان رواج دارد که مباحث را به دو شاخه ساختارگرایی و کارکردگرایی تقسیم می‌کند.

وی تأکید کرد: ساختارگرایان معتقد بودند در موضوعات علوم انسانی باید به مبادی، ساختارها، اصول و ریشه‌ها نگریست اما به فواید و منافع کمتر توجه داشته اند. کارکردگرایان نیز در پی تحولاتی که در غرب به وجود آمد، منفعت‌گرا شدند و به سمت بیان کارکردها و فواید رفتند.

این پژوهشگر دینی که بر این باور است خانواده از مباحث بین رشته‌ای است، گفت: هم در روان‌شناسی و هم در جامعه‌شناسی این امر مورد بحث قرار می‌گیرد. اما از آنجا که مبحثی اجتماعی به‌شمار می‌رود، پس جامعه‌شناسان بیشتر به آن پرداخته‌اند.

وی اضافه کرد: جامعه‌شناسان کارکردگرا نیز بحثی با عنوان «کارکردهای خانواده» را مطرح کردند. برای مثال بحث تولید مثل و تنظیم و کنترل نسل را از کارکردهای خانواده برشمردند.

کد خبر 6097051